27 februari 2005

E. van G. is jarig



E. en ik kennen elkaar sinds 1989 toen we gelijktijdig begonnen aan de studie Psychologie aan de universiteit van Nijmegen. Vorig jaar is hij gepromoveerd. Nu is het dus dr. Erwin W.G.M. van G. De titel van zijn proefschrift is Knowledge structures and the usability of knowledge systems, a study in health insurance underwriting.

22 februari 2005

CSI: Raamsdonksveer

Al zeker tien jaar verzin ik af en toe grapjes voor strips van de bijzonder getalenteerde tekenaar Mars Gremmen. Vroeger was dat voor Meneer Foutjes in de SjoSji. Tegenwoordig heeft Mars het stripje "de Red@ctie" in Veronica Magazine. In week 10 komt daarin een stripje over alle varianten van de serie Crime Scene Investigation, naar aanleiding van het verschijnen van CSI: New York. Hieronder ziet u de eerste schets van (je kunt het niet vaak genoeg zeggen) de bijzonder getalenteerde tekenaar Mars Gremmen.

Mars Gremmen heeft ook een website: marsgremmen.com

21 februari 2005

Striptekenles op het Esdalcollege (2)

In drie keer honderd minuten heb ik ruim veertig leerlingen van het Esdalcollege in Emmen striptekenles gegeven. Ik liet ze ook weer samen een verhaal maken. De eerste maakt het eerste plaatje, de buurman/vrouw het tweede, en zo verder. In totaal vier plaatjes. Meestal vallen er in die zelfverzonnen verhalen al vrij snel doden. Ook deze keer weer. Van de 33 verhalen die ik heb meegekregen waren er 11 vol geweld. Vooral pistolen, maar ook messen, een honkbalknuppel, auto's en een handboog heb ik voorbij zien komen als moordwapen.

De 22 andere verhalen liepen ook niet allemaal even goed af. Maar daar bleef het bij emotionele schade.

17 februari 2005

De dood en de Boerderij

Nederlands Dagblad - 17 februari 2005 - door onze redacteur Ruurd Ubels

Veel lezers van deze krant zullen het weekblad niet kennen, maar wat het Nederlands Dagblad is voor veel abonnees, is de Boerderij voor agrariërs: een intensief gelezen lijfblad. Maar de redactie van het weekblad heeft een probleem met een deel van z'n lezers. Beter gezegd: met een aantal orthodox-gereformeerde lezers.

Ze hebben de afgelopen weken de Boerderij bestookt met telefoontjes, brieven en mailtjes naar aanleiding van twee afleveringen van het humoristische stripverhaal Opa. De ene aflevering ging over de dood, in de andere (eentje over het kerstverhaal) werden ambtenaren van de controledienst AID aangezien voor farizeeërs.

"Boerderij was in het verleden een redelijk christelijk blad dat met de gevoelens van de lezers rekening hield. Nu lijkt het erop dat alles wordt gedaan om de laatste christelijke waarden belachelijk te maken", aldus een teleurgestelde lezer in het weekblad.

In de uitgave van deze week besteedt de Boerderij twee volle pagina's aan de kwestie. Twee lezers mogen vertellen waarom ze boos zijn. "Spotten met de dood kan absoluut niet. De dood is een verschrikking. Grapjes daarover kunnen echt niet. Ik zag het als mijn plicht dat te melden", aldus een gepensioneerde melkveehouder, lid van de Gereformeerde Gemeente in Nederland.

"Binnen de redactie is met verbazing gereageerd op de kritiek van de lezers", zegt chef-redacteur Leo Tholhuijsen. Er is onbekendheid met het feit dat bepaalde zaken voor sommige lezers zeer gevoelig liggen. "Een enkeling op de redactie dacht zelfs dat we door lezers in de maling werden genomen."

In het artikel in de Boerderij krijgen de critici het woord en leggen twee theologen uit wat orthodox-gereformeerden beweegt. Maar de redactie biedt geen verontschuldigingen aan voor de gewraakte strips. De tekenaar van Opa heeft dan ook niet te horen gekregen dat hij zijn stijl moet veranderen, zegt Tholhuijsen. "Hij moet gewoon blijven tekenen zoals hij doet. Met inachtneming wat er leeft, dat wel."

De 'affaire' ligt voor de Boerderij extra gevoelig, omdat het percentage kerkgangers onder agrariërs van oudsher hoger ligt dan het landelijk gemiddelde. Anders gezegd: het blad zal een relatief hoog percentage gelovige lezers tellen, terwijl het zelf geen specifiek christelijke signatuur heeft. Dat kan wringen.

Tholhuijsen realiseert zich dat. "We krijgen wel eens kritiek van gelovigen die weinig tijdschriften meer in huis hebben, maar hun abonnement op ons blad nog altijd hebben aangehouden. Dan zeggen ze: van de Boerderij kunnen we nu ook niet meer op aan."

De chef-redacteur tekent aan, dat zijn redactie het nooit elke lezer "naar de zin" kan maken. "Ooit werd in Opa een huiskamer afgebeeld met een tv-toestel. Daar protesteerden lezers tegen. Nou, daar kunnen we geen rekening mee houden."

10 februari 2005

Kloosterveste rond het jaar 1.000


Rondom het te bouwen winkelcentrum van onze wijk Kloosterveen is een verhaal bedacht. "Kloosterveste" zou zo rond het jaar 1.000 gesticht zijn. Het logo van het winkelcentrum is een roze schild met een wit hart, wat mij inspireerde tot bovenstaande cartoon.

09 februari 2005

idee: MRHR

Eén keer per maand bedenken Mark Retera en ik samen plotjes voor Dirkjan. Meestal bepalen we eerst een thema en verzinnen daarna zo veel mogelijk strookjes daarover. Zo is bijvoorbeeld de reeks rondom Club Bonanza en Dr. Pil ontstaan. Vandaag probeerden we voor het eerst een andere methode uit. De één maakte het eerste plaatje, de ander het tweede, en de één weer het derde. Op die manier hebben we 28 redelijke grappen weten te bedenken. Hieronder ziet u een vel met vier stroken. De groene tekeningen zijn gemaakt door Mark. Misschien ziet u ze nog eens in uitgewerkte vorm terug in de Veronica-gids of uw dagblad.

08 februari 2005

Brieven in Boerderij (4)

Een brief in Boerderij 90 - no. 19
- - -
Een aantal afleveringen van de strip Opa achterin Boerderij heeft ons verdrietig gemaakt. Het is bijvoorbeeld toch niet nodig om op dergelijke manier over het grote wonder van kerst te schrijven.
Kan
Boerderij niet iedereen in zijn waarde laten? ook de strip met de grafsteen was zeer oneerbiedig en schokkend voor ons, aangezien wij net daarvoor nadrukkelijk met de dood te maken hadden.
- - -
In de tijd dat ik nog voor de Christelijke Boeren- en Tuindersbond een strip maakte was het vaste prik dat ik aan het eind van het jaar een paar kerststrips maakte. Die waren ook wel eens gewaagd. Maar daar heb ik nooit reacties op gehad. Werden ze niet gelezen? Of zijn de tijden veranderd? Hoe dan ook: het is zeker niet mijn bedoeling om mensen verdrietig te maken of te schokken. Ik hoop dat de meerderheid van de lezers om de betreffende afleveringen heeft kunnen lachen.

06 februari 2005

Donald Duck en de mooievaar


In Nr.6-2005 van Donald Duck weer een door mij geschreven verhaal: "Mooievaars" (H24153). Wederom leuk geworden. Jammer dat een vernuftige running gag wat is afgevlakt. Op een gegeven moment zeggen de neefjes: "De mooievaar is voor het laatst gezien in 1953!". Dat halen ze uit het woudlopershandboek, natuurlijk. Vervolgens hoort een oude man te zeggen: "De laatste keer dat ik een mooievaar zag was in 1953!" Even later ontdekt Donald een heel nest met jonge mooievaars. De neefjes zeggen dan: "Een nest jonge mooievaars is voor het laatst gezien in 1936!" Dezelfde oude man hoort dan te zeggen: "De laatste keer dat ik een nest jonge mooievaars zag was in 1936!" Begrijpt u 'm? In het verhaal in de Donald Duck is het minder duidelijk dat het dezelfde fanatieke vogelliefhebber betreft.

05 februari 2005

Verjaardagskaart: 35


Ik heb zeker een uur na lopen denken over een leuke verjaardagskaart voor iemand die 35 is geworden, en opeens wist ik het. Er zitten precies 35 puntjes op de kaart, en als je ze volgt heb je het getal 35 gemaakt. Eenvoudig en briljant.

In de Okki: Dino-tijd

Deze week staat het verhaal "Dino-tijd" in de Okki (Nr. 9). Met tekeningen van Milja Praagman.

03 februari 2005

Striptekenles aan het Esdalcollege

Vandaag heb ik weer eens striptekenles gegeven. Deze keer aan leerlingen 3 HAVO en VWO van het Esdalcollege in Emmen. Allemaal hardwerkende jongeren. De eerste opdracht was om in acht plaatjes het verhaal van gisteren te vertellen. Ofwel: wat deed je gisteren. Hier beneden één van de resultaten.



Deze vind ik vooral leuk omdat er zo weinig tekeningetjes in staan. In het eerste plaatje zie je alleen de bovenkant van het bed en een wekker op een plank. In het tweede alleen een moeder. En in plaatje vier is heel handig het tekenen van fietsen omzeild. Toch is het een echt stripverhaal.